Mevrouw Pit maakt een constructie van plastieken stoeltjes en verbeeldt zich een hangmat.
Dans l'ombre.
In de lommer dus, is het zalig zitten.
Mevrouw Pit laat haar gedachten los.
Ze kringelen omhoog. Vlechten zich tussen het bladerdek. De wind speelt er mee. Laat er af en toe eentje los.
Weg.
De rest valt met de herfst. Misschien maken ze een Verhaal.
Mevrouw Pit heeft voorlopig geen Zin.
