zondag 23 juni 2013

Mevrouw Pit is geen duizendpoot

Mevrouw Pit heeft een nieuwe collega. Eigenlijk een heleboel nieuwe collega's. 
Maar met de nieuwe collega deelt ze een aquariumbureau en dat maakt de collega natuurlijk wel bijzonder. Een aquariumbureau is een kantoortje met aan drie zijden glas. Een soort kijkdoos. Voor ons en voor de kinderen op de speelplaats vaak ook.
In dat aquariumbureau leert de collega alles wat Mevrouw Pit moet weten over het reilen en zeilen op haar nieuwe werkplek. En dat is heel wat.
De nieuwe collega kent er alles over en doet alles tegelijk. Toch in de ogen van Mevrouw Pit.
In de ogen van Mevrouw Pit is de nieuwe collega een duizendpoot.
Mevrouw Pit is dat bijlange nog niet. Bijlange niet.

Nu gaf de nieuwe collega een feestje: een housewarming party. En Mevrouw Pit mocht ook komen. Omdat ze samen in het aquarium zitten.
Mevrouw Pit nam een cadeautje mee. Eentje om the house goed te warmen. Of toch een koud plekje af en toe. Mevrouw Pit zou Mevrouw Pit niet zijn als ze geen Pitteke mee nam, logisch. Ze maakte speciaal voor de nieuwe collega een duizendpoot-Pitteke.
Maar hij lijkt ook wel een beetje op een octopus, vindt Mevrouw Pit. Maar dat kan natuurlijk wel met al dat aquarium-gedoe. Een duizendpoot-vis dus. Of een mille-pus. Als je niet te nauwkeurig telt. Maar goed, een octopus dus voor het aquarium. Of een duizendpoot. U mag kiezen. Als 't maar warm is.






vrijdag 21 juni 2013

Mevrouw Pit krijgt post!

Nu krijgt Mevrouw Pit wel vaker post natuurlijk. Ze hangt dat alleen niet altijd aan de grote klok. 
Meestal is de post ook een beetje saai. Een witte omslag met een rekening erin. Ja, Mevrouw Pit is gewoon, net als u.

Soms krijgt Mevrouw Pit ook wel vrolijke omslagen in de bus. Enkele weken geleden kreeg ze een groene, een blauwe en een rode. Dat komt zo: Mevrouw Pit was namelijk jarig en dan komt er wel wat vrolijks in de bus. Dat hebt u vast ook wel, heel gewoon dus.

Maar zo'n omslag als er nu in de brievenbus zat, kreeg Mevrouw Pit nog nooit.


Niet zo bijzonder vindt u? Tuttut! Deze omslag is helemaal versierd. En niet gewoon versierd, maar helemaal getekend met de hand. Speciaal voor Mevrouw Pit! Een omslag die leest als een henna-tattoo. Als dat niet bijzonder is.

Mevrouw Pit vindt de omslag zo mooi dat ze hem voorlopig nog even toe laat. Om nog even te genieten van de buitenkant.
Mevrouw Pit weet namelijk al wat er in zit, in die enveloppe. En Eva weet het ook. Want zij maakte die omslag speciaal voor Mevrouw Pit.
Maar u moet nog even wachten. Maar u kan wel mee genieten van die mooie versierde buitenkant. Bijzonder hé.

woensdag 19 juni 2013

Mevrouw Pit is van fluweel

Maar dat heeft ze niet zelf bedacht. De gedachte komt van Ilah en stond in de weekendkrant. Ja, zult u zeggen, waar komt Mevrouw Pit nu nog mee af? Het is toch al woensdag! Maar Mevrouw Pit leest soms met vertraging. En toen zocht ze een schaar en knipte, een beetje scheef zoals dat gaat bij Mevrouw Pit, en zette het hieronder. Want zo'n schoon tekstje wou ze u niet onthouden.
Voilà:


En zo komt Mevrouw Pit tot de vaststelling dat u dat helemaal niet gaat kunnen lezen, die schone woorden over fluweel enzo. Ook niet als Mevrouw Pit het extra groot maakt.

Maar die schone woorden wil ze u toch echt wel laten lezen, dus typte Mevrouw Pit die helemaal over:

WAT MEISKES VAN 30 OF 20 OF 10 NOG NIET WETEN,
is dat oud worden tof is.

Ge wordt er wat zachter van. Vanbinnen en vanbuiten. En wat 
zacht is, laat zich makkelijker strelen en moet niet veel moeite
doen om zelf te strelen. Ge moet met uw zacht vel maar even 
passeren en ge streelt al.

En met hetzelfde gemak kunt ge geknepen worden, want zo'n
vel, dat heeft pak. Dat is om in te knijpen en in te bijten.
harder dan in zo'n stevig jongemeiskesvelleke. Een zacht
vel is ontvankelijker en alles komt er meer in aan.

(Als ge oud wordt, wordt ge dus gelijk fluweel). 

Mevrouw Pit is van fluweel.
Schoon hé.