Zo'n Maham-vraag. Over een papegaai deze keer. Want die hoorde namelijk ook bij het kampthema van de Chiro van de Dochters. En aangezien dat nog steeds een schoon en nobel doel is, zei Mevrouw Pit ook deze keer geen nee.
Maar een papegaai daar vond Mevrouw Pit niet zo meteen een patroon van in haar vele boeken. Mevrouw heeft niet enkel een indrukwekkende verzameling stofjes voor haar vele plannen. Ze heeft namelijk ook een behoorlijke verzameling stoffige boeken ter ondersteuning van de vele plannen. Maar toch, in die vele boeken geen enkele papegaai te vinden. En zelfs niks dat ook maar enigszins in de buurt van een papegaai-achtige kwam.
Dus trachtte Mevrouw Pit haar fantasie aan het werk te zetten. Nu fantasie heeft Mevrouw Pit doorgaans met hopen. Af en toe slaat die fantasie ook helemaal op hol. En zo kwam het dat Mevrouw Pit dacht dat ze van de vos, uit het grandioze boek van de aap, wel een papegaai zou kunnen maken.
Dus Mevrouw Pit tekende het patroon, liet de staart vooreerst al weg. Paste de snuit wat aan naar wat zij dacht wel een papegaaienbek zou zijn. Knipte uit de losse hand een stel veren en vleugels. Vergat zelfs de poten niet en dook nogmaals in de kelder (nog steeds droog en niet letterlijk te nemen) en kwam boven met een restantje rode en gele tricot. Vraag haar niet waarvan ze restant waren, want dat kan Mevrouw Pit zich in de verste verte zich niet meer herinneren.
Het werd iets. Met wat fantasie (en daarvan heeft Mevrouw Pit voldoende dat weet u al) zelfs een papegaai. Gelukkig hebben de Dochters ook voldoende fantasie. Of misschien wel voldoende beleefdheid om onderstaand beest te herkennen als Iago van Aladdin.
Hoewel hij wel boos kijkt, vinden ze.
En hij ook behoorlijk stevig kan vloeken. Maar dat leerde hij wellicht van Mevrouw Pit. Want zo'n papegaai maken van een vos, dat is niet echt Mevrouw Pit haar ding. Daar is ze ook eerlijk in.
Verdomme!
:D
BeantwoordenVerwijderen